groep loopt santiago

Vier vrienden naar Santiago de Compostella

‘We gingen er met z’n allen voor’

De pelgrimsroute naar Santiago de Compostella, ook wel bekend als de Camino of de St. Jakobsroute, kun je via verschillende paden en om diverse redenen lopen. Voor Robert Janssen, Henk Manders, Maurice Jansen en Hans Berkers was het vertrekpunt Saint-Jean-Pied-de-Port en de reden: mooie ervaringen opdoen tijdens het wandelen en fysiek en mentaal de uitdaging aangaan.

Tekst: Artz Tekstwerk – Annemarie Gerrits-Artz • Fotografie: privé

“We hadden het er al eens in onze vriendengroep over gehad, maar stelden het steeds uit”, vertelt Robert. “Maar op een gegeven moment realiseerden we ons dat we het nú moesten doen, nu zijn we midden vijftig – op Hans na, hij is iets jonger – en nog redelijk fit.”

Voorbereiding

De vier vrienden stapten op 15 september 2023 op de trein in Deurne en startten de dag erna in Frankrijk met de Camino. Omdat het een tocht is van 779,50 kilometer zijn ze anderhalf jaar eerder al begonnen met de voorbereidingen: het concreet maken van de plannen, data prikken, vrij vragen van werk en wandelen. Veel wandelen. Zo hebben Maurice en Hans de Vierdaagse in Nijmegen gelopen en hebben ze alle vier meegedaan aan het Meerdaags Wandelevenement Venray. “Het is ook belangrijk dat je met de groep een aantal tochten maakt. Dan weet je wat je aan elkaar hebt. En het is vooral gezellig; wij zijn Bourgondische levensgenieters en houden van een pot bier en lekker eten aan het einde van de dag”, lacht Henk.

Complementair

In de voorbereiding hebben ze ook advies ingewonnen bij een oud-collega van Hans, die eerder dezelfde route had afgelegd. Hij gaf goede tips, zoals goed materiaal qua rugzak en kleding en vooral niet te veel meenemen. “Ik schrok me kapot toen ik die rugzak op de dag van vertrek om deed, zo zwaar! En dat terwijl er niets overbodigs in zat, maar een waterfles van drie liter tikt natuurlijk wel aan. Daar moest ik wel even aan wennen”, aldus Robert, interim-inkoopmanager van beroep. “Maurice en Hans hebben een militaire achtergrond en van nature een andere fit-mentaliteit dan Robert en ik”, voegt Henk, clustermanager Zorg, Veiligheid & Werk bij de Rooyse Wissel, eraan toe. Maurice is docent Geweld- en Gevaarbeheersing bij de politie en Hans plaatsvervangend commandant van een opleidingseenheid voor de rode baret. Henk weet dat er in hun vriendenkring diverse weddenschappen zijn afgesloten over wie als eerste zou afhaken. “Maar we gingen er met z’n allen voor. Juist door onze verschillende karakters zijn we complementair aan elkaar. De een is planmatig, de ander geniet volop van het hier en nu en beide eigenschappen heb je in de voorbereiding en tijdens zo’n trip nodig.”

De tocht

Uitgaande van een dagelijkse tocht van gemiddeld 25 kilometer had Hans een globale planning van de reis gemaakt. Vanwege bergachtig terrein, weersomstandigheden, tijd voor bezienswaardigheden en eventuele rustdagen was een strakke planning niet handig. “Na de eerste dag lopen, was ik helemaal kapot”, erkent Maurice. De route ging van 100 meter naar 1.400 meter hoogte en weer terug naar nul. Met veel wind, een rugzak van 15 kilo en weinig slaap brak dat enkele vrienden in de groep op. “Sommigen van ons hadden blaren die door de ander werden doorgeprikt. Anderen kregen last van de hitte. We lieten ieder in zijn eigen tempo lopen, maar we hielden elkaar wel in de gaten. Dat is het mooie van een hechte vriendschap.”

Rustige modus

Op 17 oktober, 4 weken later en kilo’s lichter, kwamen de mannen aan in Santiago de Compostella. “Het was in cultureel en sportief opzicht fantastisch”, kijkt Hans terug. “Je komt in een rustige modus, afgeschakeld van werk en sociale verplichtingen. Het enige dat je doet, is lekker wandelen en leuke mensen ontmoeten met bijzondere verhalen. Hoe mooi is dat!” Robert: “De hele route was één groot avontuur. Het besef van tijd is weg als je door die prachtige omgeving loopt, terwijl we thuis in een soort ratrace leven. Het maakt je meer bewust van wat je hebt en nog wilt plannen op de lange termijn.” Henk vult aan: “Voor mij was het ook een bevestiging en intensivering van de vriendschap die er al was. En het besef dat je je prima kunt redden met minder middelen en zonder social media.”

Of de vier heren nog zo’n reis in het verschiet hebben? Op dit moment genieten ze nog volop na van hun prachtige Camino-ervaring. “Maar”, besluit Robert, “één ding heb ik wel geleerd: uitstellen moeten we afleren.”

groep loopt santiago

 V.l.n.r.: Hans Berkers, Henk Manders, Robert Janssen & Maurice Jansen

 

LAATSTE ARTIKELEN

Andries-Noppert

Andries Noppert

roeien bij zonsondergang

Roeivereniging Dussen

iets1

Elk reuzenrad een eigen uitstraling

het wasven in Eindhoven

Muziek met Smaak

nachtvlinderaar Marcel Kok bij een wit doek voor het vangen van vlinders

Nachtvlinderaar Marcel Kok

Zangeres Fleur Raateland in buitenkeuken van Nh1816 Verzekeringen

Aan tafel met Fleur Raateland